رگتایم

«یه چیز، یه چیز که دقیقا نمی دونم چیه، داره من رو از وسط نصف می کنه. شاید یه اره، یه چاقو. هر چی. انگار داره جایی آتیش می گیره و من مثل احمق ها فقط دارم نگاه می کنم. نگاه می کنم می بینم چه طور همه چیز جلو چشم هام داره خاکستر می شه.»

بهترین شکل ممکن، نوشته مصطفی مستور، نشر چشمه، صفحه 24

برچسب‌ها: بهترین شکل ممکن, مصطفی مستور, نشر چشمه, ادبیات رگتایم...

همیشه خیال می کردم در زندگی ام خیلی چیزها، خیلی اتفاقات، خیلی آدم ها هستند که رهایشان کرده ام و از دستشان جیم زده ام. در خیال خودم آنها را گذاشته ام و رفته ام به تبت تنهایی خودم و گم و گور شده ام، به ماداگاسکاری که توی ذهنم ساخته ام گریخته ام و مثل هیولای دریاچه ی لاک نس یک جایی داخل دریاچه، خودم را پنهان کرده ام، چه خیال باطلی؟ حقیقت این هست آنی که در طی همه ی این سال ها وانهاده شده بود من بودم، آقای جیم.

برچسب‌ها: در رویای تبت, ماداگاسکار, آقای جیم, هیولای دریاچه لاک نس رگتایم...

درباره وبلاگ :کلمــه ی رگتــایم نـــام نـــوعیموسیقی است که از ترانه هایبـــردگان سیـــاه پوســـت جنوبآمـریکا سرچشــمه گرفته استو در آغــاز قــرن در آمـریکا بسیاررایـــج بــود ،« رگ » بــه مــعنایژنــده و پـاره و گسـیخته است و« تایم » به معــنای وزن و ضربانموسیقی . نویـسنده نام رگتایمرا به عنوان روح زمانه ای توصیفمی کند که بر رمان خود گذاشتهاسـت ، و نیز شاید می خواهدکیــفیت پرضربان ، گسـسته و ،و درد آلود داستانی را که دربارهی آن زمان پرداختـه اسـت به ماگوشزد کند . در هر حال عنوانیاســت کـه متاســفانه ترجــمهشــدنی نیســت . «نجـف دریابندری در مقـــدمه ی رگــــتایمنوشــــته ی ای. ال .دکتروف« رگتایم...ادامه مطلب

نشسته بودیم و داشتیم به همراه هم چای می خوردیم، گفتم بانو جان؟ نگاهم کرد، گفتم یادت می آید اول ها که با همدیگر آشنا شده بودیم ازت خواستم واسم جیمیل درست کنی؟ یادت هم می آید بهت گفتم بلد نیستم جیمیل درست کنم؟ و از تو خواهش کردم برایم این کار را انجام بدهی؟ سرش را به نشانه ی تائید حرفهایم تکان داد، آن زمان بهت دروغ گفتم، بلد بودم، فقط دلم می خواست بیشتر صدایت را بشنوم، همه ی اینها بهانه بود برای حرف زدن با تو، برای گوش دادن به صدایت... با خنده بغلم کرد. برچسب‌ها: آقای جیم و بانو, عاشقانه نوشت, رگتایم, چه خوش صید دلم کردی, اعترافات رگتایم...ادامه مطلب

درباره وبلاگ :کلمــه ی رگتــایم نـــام نـــوعیموسیقی است که از ترانه هایبـــردگان سیـــاه پوســـت جنوبآمـریکا سرچشــمه گرفته استو در آغــاز قــرن در آمـریکا بسیاررایـــج بــود ،« رگ » بــه مــعنایژنــده و پـاره و گسـیخته است و« تایم » به معــنای وزن و ضربانموسیقی . نویـسنده نام رگتایمرا به عنوان روح زمانه ای توصیفمی کند که بر رمان خود گذاشتهاسـت ، و نیز شاید می خواهدکیــفیت پرضربان ، گسـسته و ،و درد آلود داستانی را که دربارهی آن زمان پرداختـه اسـت به ماگوشزد کند . در هر حال عنوانیاســت کـه متاســفانه ترجــمهشــدنی نیســت . «نجـف دریابندری در مقـــدمه ی رگــــتایمنوشــــته ی ای. ال .دکتروف« رگتایم...ادامه مطلب

خسته از جیم زدن های پیاپی، دارد بر می گردد به خانه ی امن خودش، به وبلاگی که دوستش دارد، تا دوباره از عاشقانه های آقای جیم و بانو و سوم شخص جمع بنویسد، برای ثبت در تاریخ.

رگتایم...

ساموئل بکت سی و یک ساله دارد توی پاریس به سمت خانه اش می رود، احتمالا دارد از پیش جویس بر می گردد، گدایی از اون پول می خواهد، بکت امتناع می کند و به راهش ادامه می دهد. مرد چاقویش را می کشد و بکت را زخمی می کند. مرد به زندان می رود، بکت به بیمارستان. بکت مرخص که می شود می رود به ملاقات مرد، از او درباره ی انگیزه اش می پرسد، مرد می گوید: «نمی دانم آقا.» همین نمی دانم و نمی دانم های بعدی می شود اساس نوشته های درخشان بکت. بعد از آن بکت شروع می کند درباره ی همین هیچ احساسی نداشتن و از ندانستنهای بی شمارش/مان و حس مبهمی که گرفتارش هست/یم می نویسد. از هراس انتظار چیزی رگتایم...ادامه مطلب

آدمی در موطن خود بهتر می میرد. چند هفته پیش با خودم می گفتم اگر بلاگفا درست بشود این را می نویسم و بعد لال می شوم.

* سوره ی مبارکه ی لقمان- آیه ی 34: و هیچ کس در نمی یابد که در چه سرزمینی خواهد مرد.

رگتایم...

می ترسم، همیشه همین بوده، ترس داشته ام. از دست دادن بزرگترین کابوس زندگی ام بوده برای همین ترجیح می دادم جیم بزنم به جای آن که چیزی را بعدا از دست بدهم، تنها یک بار توی زندگی ام نترسیدم، شروع کردم به مبارزه برای بدست آوردنش، می دانستم این دفعه اگر جیم بزنم دیگر رویایی نخواهم داشت. این ها را هیچ وقت برای کسی اعتراف نکرده بودم، جایی ننوشته بودم که این  مبارزه برای آدمی که همیشه در حال غیب شدن هست چقدر سخت بود، چقدر درد داشت، چقدر دست نیافتنی بود. دیشب که بانو داشت توی خواب هذیان می گفت دستانش را گرفته بودم  و اینها را توی گوشش  زمزمه می کردم، از دلتنگی ها رگتایم...ادامه مطلب

می گوید: «یه چیز جالب در مورد تو اینه که وقتهایی که خیلی خوشحالی و ذوق زده، حرف نمی زنی، لال می شی، وقتهایی هم که خیلی ناراحتی باز هم هیچ حرفی نمی زنی. برای همین وقتی حرف نمی زنی سخته فهمیدن اینکه ناراحتی یا خوشحال؟»

حالا هم تکلیفم با ننوشتن مشخص نیست، نمی دانم از ناراحتی زیاد هست یا از خوشحالی بی حد و اندازه؟

رگتایم...